rodzina

Coraz częściej zdrowie psychiczne stawiane jest na równi z fizycznym oraz staje się przedmiotem rozmów, edukacji i profilaktyki. Nie bez kozery, wśród najnowszych kierunków realizacji polityki oświatowej państwa pojawił się punkt: „Zapewnienie wysokiej jakości kształcenia oraz wsparcia psychologiczno-pedagogicznego wszystkim uczniom z uwzględnieniem zróżnicowania ich potrzeb rozwojowych i edukacyjnych”. Sytuacja pandemii pokazała jednak, że frustracja związana z realizacją potrzeb psychicznych (m.in. kontaktu z rodziną i przyjaciółmi, możliwości swobodnego przemieszczania się i korzystania z oferty kulturalnej itp.), długotrwały stres oraz konflikty, zarówno społeczne, rodzinne, jak i wewnętrzne – to nadal problemy, co do których brakuje wskazówek i pomocy w łagodzeniu ich skutków. Choć wiemy, jak działać w przypadku dolegliwości fizjologicznych, to nadal wiele osób – dorosłych i dzieci – czuje się zupełnie bezradnych wobec kryzysów psychicznych.