Szansa i ryzyko spotkania

Dodane 14 maja, 2024 przez Agata Szulc

W The Old Oak, pubie w podupadającym miasteczku niedaleko Durnham, spotyka się lokalna społeczność. Choć bar lata świetności ma już za sobą, nadal pełni ważną funkcję, stając się miejscem, w którym dojrzewa wspólna, gorzka narracja o przeszłości. The Old Oak mógłby jednoczyć mieszkańców – okazuje się jednak, że wzajemnie podsycana frustracja ma niewielki potencjał integracyjny.

Jak zostać bohaterem?

Dodane 6 maja, 2024 przez Agata Szulc

Ilu ludzi trzeba ocalić, aby uznać, że postąpiło się wystarczająco odważnie? Czy niesienie pomocy jest aktem heroizmu czy moralnym obowiązkiem? Jak żyć ze świadomością, że nie pomogło się wszystkim, którzy tego potrzebowali? Te ważne pytania podejmuje dramat „Jedno życie”, opowiadający niezwykłą historię Nicholasa Wintona.

I młodzi pozostaną? Filmowa lekcja o Monte Cassino

Dodane 6 kwietnia, 2024 przez Jagoda Roszak

„Czerwone maki” to pierwszy polski film fabularny o zwycięskiej bitwie pod Monte Cassino. Akcja filmu przybliży widzom wydarzenia z 1944 roku i ukaże udział dowodzonego przez Władysława Andersa II Korpusu Polskiego w tym kluczowym dla losów II wojny światowej starciu. Główny bohater filmu, nastoletni Jędrek, który w toku akcji stanie się prawą ręką kronikarza wojennego, zostanie mimowolnie wciągnięty w wir dziejowych wydarzeń i odmieni bieg historii.

O islamie oczami kobiet

Dodane 24 marca, 2024 przez Katarzyna Kebernik

O kobietach islamu często myśli się stereotypowo: jako bezbronnych ofiarach, uciśnionych i prześladowych. Nominowane do Oscara „Cztery córki”, dokument fabularyzowany odtwarzający losy pewnej tunezyjskiej rodziny, pokazuje muzułmanki od zupełnie innej strony. Pozwala lepiej zrozumieć ich kulturę i to, że problemy, z jakimi się borykają, wcale nie różnią się tak bardzo od naszych.

Nie odwracaj wzroku

Dodane 12 marca, 2024 przez Jagoda Roszak

Seans filmu „Strefa interesów” to niezapomniane doświadczenie. Nagrodzony Oscarem obraz stawia widza w roli obserwatora życia codziennego rodziny komendanta obozu śmierci Auschwitz. Życia do bólu przeciętnego, niezakłócenie płynącego w bezpośrednim sąsiedztwie obozowego muru. O dziejącej się po jego drugiej stronie tragedii, przypominają widzowi dźwięki i widoczne jedynie w tle kominy krematoriów. Arcydzieło Jonathana Glazera to przełożona na język filmu słynna teza o „banalności zła” i ważny głos w dyskusji o tym, jak przedstawiać w kinie to, co nieprzekładalne i nieprzedstawialne – tragedię obozów zagłady.