„Chłopiec z chmur” – poznaj walory edukacyjne filmu

„Chłopiec z chmur” to produkcja w piękny sposób łącząca ze sobą dwa światy – nowoczesną, szybką, opierającą się głównie na technologii teraźniejszość młodych ludzi (takich jak główny bohater, Thomas) oraz przestrzeń, której symbolem jest jego ojciec, Christian – bliską naturze, spokojną i płynącą własnym rytmem. Jest to film wyjątkowy i zaskakujący pod wieloma względami. Z jednej strony podejmuje temat ochrony środowiska, który w obecnych czasach wybrzmiewa dużo głośniej niż kiedykolwiek wcześniej, z drugiej – opowiada prostą i znaną wszystkim historię o spełnianiu pozornie nierealnych marzeń.

Marzy tutaj nie tylko Thomas, którego poznajemy jako dziecko, by później móc obserwować proces jego dorastania. Marzy tu również, a może nawet – przede wszystkim – jego ojciec, który zaraża pozostałych bohaterów wiarą w osiągnięcie swojego celu, jakim jest ocalenie zagrożonych wyginięciem dzikich gęsi. Wcześniej musi jednak przebić się przez gruby mur krytyki, niechęci i sceptycznych reakcji otoczenia. Początkowo nawet syn wydaje się nie traktować poważnie Christiana, tak bardzo oderwanego od współczesnej rzeczywistości i skupionego na misji ratowania zagrożonych gatunków, której poświęca całe życie. Jednak gdy Thomas zaczyna przyglądać się uważniej i próbuje spojrzeć na pewne kwestie z perspektywy ojca, oczom widzów ukazuje się wzruszająca historia o spotkaniu dwóch światów, które, w momencie gdy zaczynają współpracować i słuchać siebie nawzajem, są w stanie osiągnąć niemal wszystko.

O wierze we własne ideały i dbaniu o dobro planety

„Chłopiec z chmur” jest również opowieścią o wierze w pewne ideały i wartości, o które należy walczyć na większą lub mniejszą skalę. Bo w końcu równie ważne jak ekologiczna misja ojca okazują się starania Thomasa o nieodłączanie od stada wyróżniającej się, niepasującej gęsi. Akka jest inna niż reszta ptaków – co wcale nie oznacza, że jest gorsza. To właśnie ta inność, którą zauważa i docenia Thomas, czyni ją wyjątkową i to dzięki jego empatii oraz uporowi udaje mu się przekonać innych, by również dali Akce szansę.

W „Chłopcu z chmur” zauważalna jest także niezwykła czułość w portretowaniu przyrody. Widz ma okazję pobyć z naturą, podglądać proces wykluwania gęsi, ich dorastania, przemiany i oswajania się z głównymi bohaterami, aż po ostateczną próbę lotu. Magia tej niezwykłej opowieści tkwi w jej nieśpiesznym tempie, w skupieniu się na rzeczach, do których na co dzień nie przywiązujemy zbytniej uwagi. „Chłopiec z chmur” przypomina, że warto zastanowić się nad kwestiami, o których słyszymy na co dzień, a mimo to często nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo są istotne.

Bo przecież twórcy w dobitny sposób pokazują, że znaczna część społeczeństwa zupełnie nie przejmuje się losami gatunków zagrożonych wyginięciem ani stanem planety, na której żyją, dopóki związane z tym problemy nie dotykają ich w bezpośredni sposób. „Nikogo to nie obchodzi” – słyszymy z ekranu wiele razy. Ta obojętność na ekologiczne wyzwania jest tak naprawdę główną przeszkodą, jaką muszą pokonać bohaterowie w walce o przyszłość planety. W końcu historia o zmianie trasy migracyjnej gęsi opowiada nie tylko o sytuacji zagrożonego gatunku – jest metaforą, skłaniającą do szerszej refleksji nad tym, jak człowiek może pomóc przyrodzie naprawić szkody, które w większości sam wyrządził. Ważnym wątkiem w kontekście problemów, z jakimi zmagają się bohaterowie, jest także wszechobecna biurokracja. Christian, Thomas, Bjorn, a nawet dziennikarze, którzy chcą nagłośnić sprawę i zaapelować do społeczeństwa i władz, muszą mierzyć się z systemem, który nieustannie rzuca im kłody pod nogi. Mimo tych przeszkód z godną podziwu determinacją walczą o ważne dla nich kwestie.

O wsparciu najbliższych i determinacji

Bohaterowie udowadniają też, że człowiek może znieść dużo więcej, niż jest w stanie sobie wyobrazić. Kluczową rolę odgrywa w tym wsparcie najbliższych osób. Gdyby nie rodzina i jej nieoczekiwane, ponowne połączenie, Thomasowi i Christianowi nie udałoby się osiągnąć zamierzonego celu, ocalić gatunku i spełnić marzenia. Wzajemne oparcie i niezwykła więź, jaka wytworzyła się między bohaterami i gęśmi sprawiła, że ptaki zaczęły podążać we właściwym kierunku. „Chłopiec z chmur” to także opowieść stanowiąca dowód na to, że czasem zamierzony cel można osiągnąć przy pomocy niesztampowych środków. To również film przypominający o tym, że nie wolno się poddawać –  nawet wtedy, gdy nie wszystko idzie po naszej myśli. Zawsze warto próbować do samego końca. Pozornie nierealny projekt Christiana udał się nie dlatego, że wszystko od razu poszło zgodnie z planem. Droga do celu była pełna porażek – muzeum nie wyraziło zgody na realizację, nie wszystkie gęsi zareagowały tak, jak się tego spodziewano, a na domiar złego zablokowano pozwolenie na wylot z Norwegii. Jednak mimo to, dzięki cierpliwości, wytrwałości w dążeniu do celu i ciężkiej, mozolnej pracy, przedsięwzięcie zakończyło się sukcesem. Niezmiernie ważna okazała się pomoc, bez której Thomas nie dotarłby z powrotem do Francji. Pomoc od zupełnie obcych ludzi, mieszkańców różnych miast i krajów, których połączyła wspólna sprawa, a ich bezinteresowność okazała się dużo silniejsza niż bariera językowa. Twórcy pokazują więc nie tylko piękny przykład porozumienia między człowiekiem a naturą, ale także tego międzyludzkiego, które powinno się pielęgnować z taką samą uwagą.

„Chłopiec z chmur” może stanowić impuls do dyskusji o tym, jak istotna jest przyszłość wszystkich istot na naszej planecie i jak powinna funkcjonować nasza relacja z naturą, by za kilka lat było jeszcze o co walczyć. Bo wszystko jest w naszych rękach. I powinniśmy przypominać sobie na każdym kroku, że „nie dziedziczymy ziemi po naszych przodkach, tylko pożyczamy ją od naszych dzieci”.

Zagadnienia edukacyjne, które warto poruszyć po seansie:.

• Poświęcenie dla idei. Jak walczyć o istotne wartości?
• Przeciwności na drodze do celu. Jak odnaleźć w sobie determinację, by je przezwyciężyć?
• Rodzina to fundament. Dlaczego bliskie więzi są dla nas ważnym oparciem?
• Dbanie o dobro planety. Jak żyć ekologicznie?
• Wspólna sprawa łączy! O współdziałaniu i porozumieniu ponad podziałami.

Katarzyna Kujawa