CZARNA PANTERA: WAKANDA W MOIM SERCU. Edukacyjne walory hitu Marvela

Kolejna odsłona Marvelowskiego świata Czarnej Pantery to historia opowiadana z perspektywy młodej księżniczki Wakandy, która musi zmierzyć się nie tylko z własnymi demonami i bólem, ale także z nowym wrogiem, zagrażającym bezpieczeństwu jej bliskich.

Zobacz zwiastun filmu „Czarna Pantera: Wakanda w moim sercu”:

O TYM, JAK UPORAĆ SIĘ ZE STRATĄ

Główną bohaterkę filmu, Shuri, poznajemy w jednym z najgorszych momentów jej życia. Księżniczka Wakandy walczy o życie swojego brata, Czarnej Pantery, ale niestety nie udaje jej się go uratować. Śmierć T’Challi stanie się dla niej prywatną tragedią, która wywołuje nie tylko smutek i ból, ale także złość i poczucie ogromnej niesprawiedliwości.

Na szczęście ostatecznie bierze sobie do serca usłyszaną przez matkę lekcję o pożegnaniu zmarłego. Przez spalenie jego szaty symbolicznie godzi się z jego śmiercią. T’Challa umarł, ale zawsze będzie z nimi – jak mówiła królowa. Shuri musi zacząć to zauważać i doceniać otaczający świat oraz zamknąć trudny rozdział w swoim życiu. Zamknięcie nie oznacza jednak zapomnienia, lecz pogodzenie się z prawdą, która pomoże osiągnąć spokój i uporać z cierpieniem oraz bólem.

O SILE I WSPARCIU

Wakanda zarządzana teraz w głównej mierze przez płeć żeńską – królową Ramondę, księżniczkę Shuri oraz ich strażniczki – udowadnia, jak potężna może być siła kobiet, gdy idea siostrzeństwa i wzajemnego wsparcia przyświeca ich działaniom. Niestety świat nie zawsze jest Wakandzie przychylny, co widzimy na międzynarodowym szczycie, na którym wszystkie państwa, chcąc przejąć i wykorzystać cenne wibranium, atakują królową Ramondę i pokazują swoją obłudę, łamiąc postanowienia paktu o współpracy. Okazuje się więc, że ochrona swojej ojczyzny przez Ramondę, Shuri i straż Okoye jest koniecznością, a żeby skutecznie bronić się przed wrogami potrzebne jest zjednoczenie wewnątrz Wakandy i obranie wspólnego frontu. Należy zawsze pamiętać, jak ważna jest wspomniana wcześniej współpraca, odnosząca się do działań nie tylko między światowymi mocarstwami, ale także w środku każdego z państw, które powinno wspierać i jednoczyć swoich obywateli.

O NAPRAWIANIU BŁĘDÓW

Waleczność strażniczek Wakandy widoczna jest szczególnie wtedy, gdy w potrzebie znajduje się księżniczka Shuri, porwana przez nowego wroga – Namora. Pogrążona w rozpaczy królowa Ramonda obwinia o zniknięcie córki Okoye, która miała być za nią odpowiedzialna.
W złości odbiera jej stopień generała, o który Okoye starała się wiele lat, co kosztowało ją ogrom wyrzeczeń. Na szczęście wojowniczka udowadnia swoją siłę i nie poddaje się, próbując odkupić swoje grzechy poprzez szukanie księżniczki oraz późniejszą walkę o przetrwanie Wakandy. Pokazuje tym, że nigdy nie warto się poddawać, a każdy błąd należy próbować naprawić.

O KONSEKWENCJACH EKSPLOATACJI ŚRODOWISKA

Ważny problem w filmie stanowi wibranium, rodzimy surowiec Wakandczyków, drogocenny i wartościowy, ale i potencjalnie niebezpieczny, kiedy trafi w niepowołane ręce. Należy pamiętać, że nie jesteśmy na Ziemi sami i wszystkie nasze działania mają określone konsekwencje, dlatego nie możemy zapominać o dobru całej ludzkości, której jesteśmy przecież częścią. Dbajmy więc o świat tak samo, jak o Wakandę dbają i troszczą się jej mieszkańcy.

O ZETKNIĘCIU TRADYCJI Z NOWOCZESNOŚCIĄ

Ciekawym wątkiem okazuje się także starcie dwóch pokoleń, reprezentujących różne podejścia do życia. Shuri, nieustannie rozwijająca nowe technologie, spotyka się z zupełnie odmiennym myśleniem o świecie ze strony jej matki, która wierzy w tradycję i naturę. Wyznawane przez nich wartości są bardzo podobne, ale sposób, w jaki każda z nich chce działać, chronić Wakandę, czy nawet rozprawić się ze śmiercią T’Challi jest inny. Można powiedzieć, że za sprawą ich postaci przeszłość i przyszłość, tradycja i nowoczesność ścierają się ze sobą. Jednak mimo różnic, z czasem okazuje się, że tylko połączenie obu tych filozofii może zagwarantować pełen sukces.

O DYSKRYMINACJI

Jedną z bohaterek filmu jest Riri – genialna studentka i wynalazczyni, która doświadcza dyskryminacji i niedocenienia ze względu na swoją rasę, wiek i płeć. Takie problemy często spotyka wielu młodych ludzi. Tymczasem życie wciąż pokazuje nam, że nie należy oceniać książki po okładce, a młodych ludzi, będących przyszłością naszego świata, nie można dyskryminować, tylko wspierać ich w realizacji marzeń oraz planów, które być może kiedyś wpłyną na kwestie o skali globalnej.  

O TYM, ŻE PRZEMOC NIE JEST WYJŚCIEM

Porwana przez wrogów, mieszkańców Talokanu, Shuri poznaje ich zwyczaje z zaciekawieniem. Kiedy ich wódz, Namor, wyszedł z wody i zobaczył rzeczywistość świata na lądzie, pojawił się w nim ogromny bunt i niezgoda na to, jak funkcjonuje świat. Przemoc, brutalność i niewolnictwo to tylko jedne z wielu nadużyć, jakich dopuszczają się ludzie. Ten obraz wyrył się w pamięci młodego Namora tak głęboko, że zaczął on traktować jak wrogów wszystkich i wszystko, co znajduje się poza Talokanem. Jego atak na amerykańskich naukowców, którzy poszukiwali wibranium, był z pozoru jedynie reakcją obronną, chęcią obrony swojego ludu. Jednak później przerodziła się ona w chęć zniszczenia całego świata, którą Namor chciał zaszczepić również w Shuri. Na szczęście księżniczka Wakandy zachowała zdrowy rozsądek i po raz kolejny pokazała dojrzałość oraz otwartość.

O ZDROWYM PRZEPRACOWANIU TRAUMY

Namor, próbując przekonać Shuri do swojej racji, odwołuje się do jej bolesnych przeżyć i śmierci brata. Sam ulega żądzy zemsty za wszystkie krzywdy, jakich doznał i próbuje wzbudzić taką samą złość w księżniczce. Twierdzi, że tylko ci, którzy doświadczyli życia w ten sposób, mogą być dobrymi przywódcami. Gloryfikuje cierpienie, które według niego jest warunkiem bycia liderem, podczas gdy to spokój psychiczny, szczęście i spełnienie powinny być podstawą do tego, by prowadzić za sobą ludzi. Dlatego Shuri nie godzi się na proponowane przez Namora rozwiązania i stara się znaleźć pokojowe wyjście z całej sytuacji.

O NAPRAWIANIU SZKÓD

Jedną z najcenniejszych rzeczy w Wakandzie przez długi czas było Zioło-Serce, które stanowiło część historii tego kraju oraz było symbolem więzi z przodkami. Gdy Zioło-Serce zniknęło, nikt nie wierzył w to, że da się je jeszcze odzyskać. Tymczasem Shuri dzięki swojemu zapałowi i samozaparciu postanowiła dokonać niemożliwego. Przy pomocy nauki i nowych technologii, które praktykowała, udało jej się odbudować Zioło i przywrócić wszystkim wiarę. Udowodniła tym, że nie można od razu spisywać rzeczy na straty, bo nawet te z pozoru zaprzepaszczone, mogą okazać się możliwe do uratowania. 

O ŻYCIOWYCH WYBORACH

Dzięki swojemu wynalazkowi i wskrzeszeniu Zioła-Serca, Shuri udało się połączyć z przodkami i poprosić ich o poradę, mimo że na początku nie wierzyła nawet w prawdziwość ich więzi. Jednak gdy do tego doszło, jej oczom ukazała się zupełnie inna wizja niż ta, której oczekiwała. Zamiast matki czy brata, ujrzała Killmongera – swojego kuzyna, który za życia stał się wrogiem całej Wakandy. Killmonger był ostatnią osobą, od której Shuri pragnęłaby usłyszeć jakiekolwiek rady. Jednak po krótkiej rozmowie musiała podjąć walkę z samą sobą i zadać sobie pytanie, czy chce być honorowa jak jej brat, czy może lepiej postawić na bycie bezwzględnym jak jej kuzyn.

O NADZIEI

Shuri wskrzesiła też postać Czarnej Pantery, której tak bardzo potrzebowała ludność Wakandy. Powrotem legendarnego bohatera wzbudziła we wszystkich nadzieję, bo Pantera stała się symbolem, który zbudował ducha walki we wszystkich Wakandczykach. Dziewczyna zrodziła więc poczucie odzyskania obrońcy, co pozwoliło na zmianę nastawienia i odzyskanie wiary w pokonanie wroga. To pokazuje, że czasem nawet iskra może dać początek czemuś wielkiemu, zjednoczyć oraz obudzić waleczność nawet w tych, którzy już dawno zwątpili w wygraną.

O OKAZYWANIU ŁASKI

Shuri w momencie, w którym miała okazję zgładzić Namora, opamiętała się i okazała mu łaskę, proponując sojusz Wakandy i Talakanu, który ten przyjął, poddając się dla dobra swojego ludu. Oboje pokazali więc, że bycie przywódcą oznacza czasem pozbycie się własnej dumy, by móc ratować dom tych, których się prowadzi.

O AKCEPTACJI WŁASNEGO LOSU

Jednak największym sukcesem księżniczki okazało się zamknięcie pewnego życiowego rozdziału i patrzenie w przyszłość nie tylko pod kątem technologii, ale także własnego losu. Paląc szaty brata zaakceptowała swoją przeszłość, która sprawiła, że stała się ona Czarną Panterą. Shuri pozwala sobie też wreszcie na płacz i przeżycie żałoby, co staje się dla niej uwalniające, a także zaczyna wierzyć w to, co tak uparcie powtarzała jej matka – śmierć wcale nie jest końcem, to dopiero początek, bo z jej momentem wracamy do naszych przodków.   

Katarzyna Kujawa