Franz Kafka

Mozaika o życiu

Dodane 9 października, 2025 przez Agata Szulc

„...Jesteśmy opuszczeni jak zbłąkane dzieci w lesie” – pisze dwudziestoletni Franz Kafka do swojego przyjaciela, Oskara Pollaka. – „A gdybym padł przed Tobą, płakał i opowiadał, czegóż więcej dowiedziałbyś się o mnie niż o piekle, gdy ktoś Ci powie, że jest gorące i straszne. Choćby dlatego ludzie powinni stać przed sobą nawzajem z taką czcią, taką zadumą, taką miłością, jak przed bramą piekieł”.

Czytaj dalej