„Detektyw Bruno”

„Detektyw Bruno” to obfitujący w barwne przygody i nieoczekiwane zwroty akcji film, który warto zobaczyć wspólnie z uczniami klas 1-3 i 4-6. O czym warto będzie porozmawiać z nimi po seansie?

Poznaj zagadnienia edukacyjne, które poruszysz z uczniami po projekcji:

• Konwencja filmu detektywistycznego. Po seansie warto zastanowić się wspólnie z uczniami nad tym, jakie elementy są typowe dla kina detektywistycznego (tajemnica, dążenie do rozwiązania zagadki, pokonywanie przeszkód). Które z nich można odnaleźć w filmie „Detektyw Bruno”? Jakich jeszcze słynnych detektywów uczniowie kojarzą z filmów lub z kart literatury? Jakie są ich charakterystyczne rekwizyty i które z nich można odnaleźć u tytułowej postaci?
• Rozwijanie kompetencji przyszłości. Seans „Detektywa Bruno” rozbudzi w uczniach ciekawość świata i kreatywność, zachęci ich do samodzielnego podejmowania inicjatywy i rozwiązywania złożonych problemów, może być również pretekstem do podjęcia aktywności rozwijających dedukcję i logiczne myślenie. Film pokaże uczniom także wartość wspólnego działania i dążenia do celu.
• Filmowa wycieczka po stolicy. Seans filmu może być pretekstem do rozmowy o najważniejszych zabytkach Warszawy. Które z nich zapadły w uczniom w pamięć po seansie? O jakich ciekawostkach na temat Warszawskiej Syrenki czy Pałacu Kultury wspomina Oskar? Film może być punktem wyjścia do rozmowy na temat historii innych warszawskich zabytków, uzupełnienia wiedzy na ich temat lub nawet… klasowej wycieczki śladami filmowych bohaterów.

• Wiedza to potęga. Oskar, młody kompan tytułowego bohatera, może pochwalić się bogatym (jak na swój wiek) zasobem informacji na temat otaczającego go świata. Film jasno obrazuje wartość wiedzy, samodzielnego poszukiwania i zapamiętywania przydatnych wiadomości, a także późniejszego wykorzystania ich w praktyce.
• Radzenie sobie ze stratą. Film w bardzo subtelny sposób podejmuje także wątek oswajania się z utratą najbliższych osób. Dzięki temu może pomóc rozpoznać uczniom ich własne trudne emocje i zachęcić ich do rozmowy na ten temat.
• Rodzina to nie tylko więzy krwi. Dużym atutem filmu „Detektyw Bruno” jest także sposób, w jaki portretuje rodzinny dom dziecka. Rodziców adopcyjnych łączą z wychowankami relacje przepełnione ciepłem i wsparciem. Film jasno pokazuje, że to właśnie one (a nie więzy krwi) są filarami prawdziwej rodziny. Rodzinny dom dziecka może być zaś dla młodej osoby miejscem, w którym odnajdzie miłość i akceptację, które zapewni mu należytą opiekę, umożliwi prawidłowy rozwój i nauczy budowania trwałych, wartościowych relacji.
• Wskazanie, które zachowania nie są godne pochwały i naśladowania. Film pokazuje, że początkowa postawa głównego bohatera (egoizm, cynizm, nieodpowiedzialność) nie przysparza mu sympatii najbliższego otoczenia. Warto będzie wskazać i omówić przykłady konkretnych czynów Bruna, z których młodzi widzowie nie powinni czerpać przykładu.

• Bezpieczne wakacje. Seans „Detektywa Bruno” może być także pretekstem do uświadomienia uczniów w temacie bezpieczeństwa. Przygody przeżywane przez Oskara mogą silnie oddziaływać na wyobraźnię młodych widzów… Po projekcji warto będzie zastanowić się wspólnie z nimi, które z czynów bohaterów mogły stanowić potencjalne zagrożenie dla ich bezpieczeństwa (np. Bruno zostawia chłopca pod Pałacem Kultury; Oskar wsiada do kajaka przycumowanego do pomostu nad Wisłą; bohaterowie odwiedzają zoo pod osłoną nocy). Jak należałoby się zachować w takich sytuacjach?
• Między fantazją a rzeczywistością. Po projekcji filmu warto będzie podjąć z uczniami także temat różnicy między fikcją a rzeczywistością. Oskar nie potrafi odróżnić odgrywanej przez Bruna postaci od osoby, którą aktor był poza filmowym planem. Z czego może to wynikać? Jak postawić granicę między światem rzeczywistym a światem fikcji i fantazji? Dlaczego to rozgraniczenie jest ważne? To pytania, które można po seansie rozważyć wspólnie z klasą.   

Paulina Kulesza