„Piep*zyć Mickiewicza 2”

Zobacz zwiastun „Piep*zyć Mickiewicza 2”:

Czy „Piep*zyć Mickiewicza 2” jest lepsza od pierwszej części?

Druga część „Piep*zyć Mickiewicza” szczerze mnie zaskoczyła: jest o kilka klas lepsza niż pierwsza, do której miałam naprawdę sporo zastrzeżeń. Widać jednak, że w „Piep*zyć Mickiewicza 2” twórcy dużo więcej uwagi poświęcili temu, by ich film nie tylko dostarczał młodym widzom rozrywki, ale i niósł wartościowy przekaz, wspierał w trudnym okresie dotastania, pokazywał pozytywne wzorce, nie ignorował istotnych problemów, nie promował patologii. Nawet jeśli „jedynka” bardzo Was do siebie zraziła, to zachęcam do tego, by dać szansę kontynuacji. Jest to egzamin poprawkowy zdany celująco – serio!

Co wydarza się w „Piep*zyć Mickiewicza 2”? Do klasy pana Sienkiewicza dołącza nowy uczeń: Korek. Chłopiec już w pierwszym kontakcie okazuje się nieco inny od swoich rówieśników. Nie rozumie ich powiedzeń i żartów, wszystko interpretuje dosłownie, a bardziej od kolegów i koleżanek interesują go pociągi. Korek jest w spektrum autyzmu, a dla niegrzecznych uczniów i uczennic z IIIb spotkanie z nim okaże się wzbogacającym przeżyciem. Pod koniec roku szkolnego każdy będzie w jakiś sposób mądrzejszy i dojrzalszy. Najbardziej sam Korek, którego zmaganiom z samoakceptacją i odnajdowaniem swojego miejsca w grupie film poświęcił najwięcej uwagi, do tego z dużą empatią.

„Piep*zyć Mickiewicza 2” to dużo bardziej poruszający film, niż można byłoby wnioskować z prowokacyjnego tytułu. Młodzi bohaterowie gubią swoje maski, pokazują się z wrażliwszej, bardziej podatnej na zranienia strony. Obawa przed wyśmianiem, strach przed niepowodzeniami na polu romantycznym, społeczna presja na wczesne rozpoczęcie życia seksualnego i związane z nią zagubienie oraz lęk, niska samoocena – każdy z czymś się zmaga. Dla młodzieży, rodziców i nauczycieli: seans może zaowocować naprawdę ciekawymi rozmowami na ważne dla wszystkich tych grup tematy.

Jakie ważne z pedagogicznego punktu widzenia tematy znajdziesz w „Piep*zyć Mickiewicza 2”?

• Neuroróżnorodność i spektrum autyzmu. Ogromną wartością filmu jest nie tylko to, że popularyzuje temat autyzmu wśród uczniów, ale i to, że nie przedstawia atypowego chłopaka jako ofiary. Korek potrafi odnaleźć się w grupie rówieśniczej, zostaje „przygarnięty” przez Dantego i jego paczkę, nie boi się przeciwstawić szkolnym prześladowcom. Jak każdy nastolatek chciałby też ze wzajemnością się zakochać. Korek udawadnia też, że osoby w spektrum mogą być po prostu bardzo fajne: najlepsze riposty w filmie należą właśnie do niego, a jego brak podatności na presję rówieśniczą zaczyna robić wrażenie na klasie.
• Edukacja seksualna. Spokojnie: w „Piep*zyć Mickiewicza 2” nie ma żadnych mocnych scen. Twórcom udało się jednak obalić wiele szkodliwych mitów na temat seksu i udowodnić – na przykładzie rozwijającego się uczucia Nel i Dantego – że bliskość emocjonalna jest ważniejsza od tej fizycznej i z niczym nie trzeba się spieszyć. W filmie skrytykowano także przedmiotowe traktowanie kobiet i szkodliwy wpływ pornografii. Jak bardzo podstawa programowa nie zamiatałaby tych problemów pod dywan, nie zmieni to faktu, że dzisiejsze nastolatki dojrzewają otoczone wypaczonym przez media pojmowaniem cielesności i rozpaczliwie potrzebują rozmowy na ten temat, choćby zainspirowanej filmem.
• Odwaga do bycia sobą. Zarówno Korek, jak i wychowawca Sienkiewicz mogą posłużyć za przykłady w tej kwestii, ale i inni bohaterowie także uczą się lubić siebie i przeciwstawiać zdaniu większości, jeśli jest ono niezgodne z ich wartościami.
• Umiejętność przeciwstawienia się złu. W drugiej części twórcy poruszają temat bullyingu i przemocy rówieśniczej. Wprowadzają postać szkolnego prześladowcy, Maksa, który znęca się nad słabszymi, w tym Korkiem. Film nie tylko będzie dobrym pretekstem do poruszenia z wychowankami tego tematu, ale też zdecydowanie pokaże, że takie traktowanie innych jest zwyczajnie obciachowe i na nikim mądrym nie robi wrażenia.
• Wszystkie barwy dorastania. Szukanie bratniej duszy i tworzenie relacji, problemy szkolne i rodzinne, ale i przykład tego, że chłopaki też płaczą, czują, potrzebują wsparcia ze strony swoich kolegów w takim samym stopniu jak dziewczyny: IIIb jest pełna wyrazistych osobowości i każdy nastolatek znajdzie w niej bohatera lub bohaterkę, z której przeżyciami się utożsami.

Na film „Piep*zyć Mickiewicza 2” zapraszamy do kin od 24 stycznia 2025 r.