„Inu-Oh”

Zobacz zwiastun filmu „Inu-Oh”:

Dlaczego warto obejrzeć „Inu-Oh” z klasą?

Twoi uczniowie z pewnością oglądają anime. Nawet ci, którzy nie przepadają za tą formą animacji, mieli z nią niejeden raz do czynienia. Wielu polskich nastolatków fascynuje się Japonią i wielu z nich chętnie obejrzałoby film zanurzony w kulturze tego kraju – a taki właśnie jak animowany musical „Inu-Oh”. Dla nauczycieli, którzy w kinowym repertuarze szukają w pierwszej kolejności tego, co spodoba się młodzieży, przemówi do ich wrażliwości, jest opowiedziane w sposób nowoczesny – ta animacja będzie bardzo dobrym wyborem. To film o młodzieńczym poszukiwaniu: siebie, przyjaźni, autentyczności, prawdy i znaczenia w świecie.

„Inu-Oh” jest propozycją przede wszystkim dla szkół ponadpodstawowych: nie brakuje w nim scen brutalnych i niepokojących. Forma może okazać się trudna w odbiorze dla części uczniów. Narracja pełna jest tajemnic i niedopowiedzeń, a cała fabuła bazuje na japońskiej kulturze, historii i demonologii. Film odbiega od zachodnich modeli prowadzenia opowieści, przez co dla polskiego widza może być miejscami niezrozumiały. W tej tajemnicy tkwi jednak piękno tej bogatej, wielowątkowej historii, która z pewnością wywrze na młodych widzach trwałe wrażenie i sprowokuje wiele ciekawych rozmów po seansie.

O czym jest film „Inu-Oh”?

Akcja toczy się w średniowiecznej Japonii, w czasach brutalnych wojen szogunów. To w takich trudnych warunkach niezależnie od siebie dorasta para głównych bohaterów. Tomona to chłopiec, który stracił ojca i wzrok w wyniku kontaktu z pewnym tajemniczym artefaktem. Od tego momentu podróżuje w towarzystwie kapłana, uczącego go gry na biwie (ludowym japońskim instrumencie) oraz sztuki śpiewania tradycyjnych pieśni. Tytułowy bohater, Inu-Oh, urodził się z licznymi deformacjami wywołanymi klątwą. Swoją twarz musi chować za maską z tykwy, a jego własny ojciec – lider trupy tanecznej – trzyma go w psiarni. Nikt nie zauważa, że mały Inu-Oh ma ogromny talent taneczny – dużo większy od artystów z grupy jego ojca – i potrafi wyrażać się poprzez ruch.

Kiedy drogi obu chłopców się przetną, rozpocznie się ich magiczna, większa niż życie przyjaźń. Wspólnie odkryją, że natura trapiących ich klątw oraz przykrości jest związana z tragiczną historią regionu. Wsłuchają się w zapomniane duchy przodków i zaczną śpiewać, tańczyć oraz grać o tym, co naprawdę działo się podczas wojen szogunów. Ich występy wywołają poruszenie i rewolucję, ale przyciągną też niechciane zainteresowanie władz…

„Inu-Oh” to – mówiąc kolokwialnie – jazda bez trzymanki. Opartą na japońskich tradycyjnych podaniach fabułę dopełniają rockowe piosenki, z których tekstów dowiadujemy się o uczuciach bohaterów i wydarzeniach z przeszłości. Wybór nowoczesnej muzyki w musicalu o średniowiecznej Japonii jest oczywiście ahistoryczny, ale trafiony w punkt. Rock pasuje idealnie do wywrotowego charakteru całej opowieści. „Inu-Oh” to historia dwójki buntowników, niegodzących się na zamiatanie pod dywan zbrodni szoguna, chcących głośno wykrzyczeć swoje uczucia światu, wpłynąć na otoczenie, zostawić po sobie jakiś ślad, sprzeciwić się niesprawiedliwości. To wartości bliskie młodym ludziom niezależnie od epoki.

Jakie wartościowe edukacyjnie tematy podejmuje film „Inu-Oh”?

• Znaczenie tradycji, korzeni i historii w życiu człowieka. Młodzi bohaterowie filmu poprzez swoje występy sceniczne oddają cześć zapomnianym, tragicznym wydarzeniom ze swoich rodzinnych stron. Łączą tradycję z nowoczesnością, szukają świeżych sposobów na zainteresowanie publiczności historią, pokazują, że przeszłość jest ważna. To może zainspirować do podobnych projektów: do wykorzystania nowoczesnych środków wyrazu, by opowiedzieć o lokalnej historii.
• Odrzucenie przez grupę i radzenie sobie z samotnością. Główni bohaterowie to para odmieńców, szukających dla siebie miejsca w świecie. Film pokazuje, że w inności tkwi ich największa siła – to zaakceptowanie własnej odmienności prowadzi do wyjątkowych rzeczy. Dla Inu-Oh jest to stopniowe zrozumienie i zdjęcie klątwy, dla Tomony: odnalezienie własnego imienia.
• Siła przyjaźni. To ona wybrzmiewa w filmie najmocniej. Dzięki temu, że Inu-Oh i Tomona się odnajdują, wspierają i rozumieją, potrafią wspólni znosić przeciwności losu. Dają sobie inspirację i motywację.
• Poszukiwanie celu, sensu i pasji. Bliskie młodym ludziom poszukiwanie własnej tożsamości jest głównym motorem napędzającym działania dwójki głównych bohaterów, pragnących przede wszystkim być bezkompromisowo sobą – jako ludzie i artyści.
• Wywrotowa i społeczna siła sztuki. Występy Inu-Oh i Tomony są ważne dla całego społeczeństwa, wzbudzają poruszenie i łamią tabu. Muzyka staje się wyrazem autoekspresji i buntu.
• Sztuka kontra polityka. To wątek, który wybrzmiewa na samym końcu filmu, więc trudno o nim pisać bez spoilerów. Młodzi bohaterowie staną przed wyborem – serwilistycznie dopasować się do żądań szoguna, czy pozostać wiernym ideałom pomimo przeciwności losu? To kontekst bliski np. dylematom artystów z czasów PRL.

Dla kogo jest film „Inu-Oh”?

• Dla klas o profilu artystycznym, teatralnym lub muzycznym. Film będzie inspiracją dla młodych artystów wielu dziedzin. Przedstawia historię sztuk performatywnych i teatralnych w Japonii, uczniowie poznają także tradycyjne instrumenty i kulturę pieśniarską tego kraju. Oprócz tych walorów informacyjnych, „Inu-Oh” zainteresuje też młode utalentowane osoby swoją ciekawą formą audiowizualną (obraz, muzyka) oraz bliskimi ich przeżyciom dylematami głównych bohaterów, szukających swojej artystycznej drogi.
• Dla zdolnych klas humanistycznych. Uczniowie zainteresowani historią docenią drobiazgowy portret Japonii z czasów szogunatu, a młodzi miłośnicy literatury i filmu wyciągną wiele inspiracji i przemyśleń z tak niebanalnego dzieła kultury.
• Dla młodych osób zainteresowanych Japonią. Manga, anime, a także azjatyckie kino grozy – „Inu-Oh” połączy wszystkich ich fanów, których z pewnością nie brakuje i w twojej klasie. Film może się okazać świetną przepustką do wkroczenia w świat mniej mainstreomowych form filmowych – popularna tematyka zawsze jest najlepszą wędką.

Na film „Inu-Oh” zapraszamy do kin od 25 kwietnia.

Katarzyna Kebernik