Dzieci z Favoriten
Dowiedz się jak zamówić seansZ klasą o różnorodności
Grupy Wiekowe
Zagadnienia edukacyjne
W swoim najnowszym dokumencie Ruth Beckermann zabiera nas do klasy w jednej z wiedeńskich publicznych szkół podstawowych. Zabiera – niemal dosłownie, bo perspektywa narracyjna stwarza iluzję uczestnictwa, włączania widzów w rejestrowaną rzeczywistość.
Wyobraźcie więc sobie, że macie siedem lat i trafiliście do Austrii wraz z rodzicami – może dlatego, że znaleźli tu pracę, a może dlatego, że uciekliście z ogarniętego wojną kraju – i chodźcie do szkoły w Favoriten. Sala klasy 2E jest niewielka, ale hałaśliwa i bardzo gościnna. Na pewno się zmieścimy. Siadajcie przy stolikach obok Dani, Edy, Hafsy, Majedy i Manessy. Zadbajcie, żeby było Wam wygodnie – spędzimy tu dwa lata.
Zobacz zwiastun filmu „Dzieci z Favoriten”:
Większość zajęć w 2E prowadzi wychowawczyni, Ilkay Idiskut, charyzmatyczna nauczycielka, z pochodzenia Turczynka. Jest ciepła i otwarta, ale potrafi też błyskawicznie zapanować nad rozbrykaną klasą i wzbudza naturalny respekt. Ilkay ma trudne zadanie nie tylko dlatego, że jej siedmiolatki roznosi energia i nie zawsze potrafią skutecznie rozwiązać swoje konflikty. W jej klasie różnorodność kulturowa i etniczna to nie piękna idea ani hasło na najeżonym ostrzeżeniami plakacie wyborczym – to rzeczywistość. Rzeczywistość ta wymaga konkretnych, przemyślanych działań, czasem trudnych rozmów, a czasem rozwiązań, które weryfikuje się tu i teraz, na bieżąco. Poza różnicami wynikającymi z odmiennych kultur, z których wywodzą się uczniowie Ilkay, wyzwanie stanowi komunikacja. Dla większości dzieci język niemiecki nie jest językiem ojczystym – a część uczniów posługuje się nim tylko w szkole.

W stronę edukacji obywatelskiej
„Dzieci z Favoriten” to doskonała propozycja dla widzów ze szkół średnich, wpisująca się jednocześnie w podstawę programową nowego przedmiotu, edukacji obywatelskiej. Przedstawia rzetelny i wnikliwy portret małej społeczności, skłania do refleksji nad zmieniającą się Europą i wyzwaniami współczesnej edukacji. Film trudno potraktować jednak wyłącznie jako pretekst do rozmów – to także prawdziwy majstersztyk kina dokumentalnego. Precyzyjne obserwacje, naturalna dynamika relacji między bohaterami, chwile bliskości i napięcia uchwycone bez słów i spontaniczne reakcje dzieci sprawiają, że od tej, znakomicie opowiedzianej, historii trudno się oderwać.
W nadchodzącym roku szkolnym dokument będzie częścią programu edukacyjnego Akademii Dokumentalnej FF Millennium Docs Against Gravity – projektu, w którym seanse filmowe poprzedzają spotkania z ekspertami. Więcej na ten temat dowiecie się tutaj: https://akademia.vod.mdag.pl/pl/info/o-akademii.

Edukacja międzykulturowa w praktyce
Podczas kiedy politycy roztrząsają kwestię migracji, media straszą islamizacją Europy, a w przestrzeni publicznej nie ustają rozmowy na temat wyzwań związanych z wieloetnicznością, w szkołach idee włączania i integracji realizują się bez szumu, bez wielkich słów – w praktyce. To właśnie w szkole – pozostającej zawsze na marginesie dyskusji, niedosłyszanej przez polityków, niedofinansowanej, borykającej się z kłopotami kadrowymi – wszelkie problemy współczesnych, wielokulturowych społeczeństw nabierają konkretnych kształtów. I tu pomoc jest najbardziej potrzebna. A jednak – nawet bez systemowego wsparcia – nauczyciele robią to, co mogą. To, co zawsze. Prowadzą zajęcia, mobilizują uczniów do pracy, wspierają integrację grupy. Ilkay nie boi się trudnych tematów. Rola kobiet w rodzinie? Decydowanie o własnym stroju? Przemoc wobec słabszych? Ilkay jest gotowa do rozmowy i wysłuchania różnych stanowisk, ale jasno wyraża swoje zdanie. Wskazuje uczniom wartości, które chciałaby uczynić wspólnymi. Często to się udaje. A jeśli nie – ziarno i tak zostaje zasiane.

Etos nauczyciela
Film „Dzieci z Favoriten” to hołd dla pracy nauczycieli – tych, którzy każdego dnia, za zamkniętymi drzwiami klas, wykonują swoją pracę. Czasem są to mozolnie przypominane reguły, czasem cyrkowe sztuczki, by przykuć czyjąś uwagę, a innym razem prawdziwe cuda. Kamera z uwagą rejestruje słowa Ilkay o pokoju, o znaczeniu wspólnych zasad, o tym, że wykluczając innych, stajemy po stronie przemocy. Rejestruje wpatrzonych w nią uczniów i ich reakcje – najczęściej pełną zaufania zgodę, potakiwanie, czasem wątpliwości. Tak wygląda uczenie, proces wymiany myśli i wiedzy. To szlak każdego dnia inny. Nauczyciel jest przewodnikiem, ale droga zaskakuje także jego.
Wsparcie Ilkay jest nieocenione, a jej wiara w podopiecznych buduje ich pewność siebie. Nauczycielka zachęca, motywuje, czasem koryguje, dopomina się o większą samodzielność i krytyczne myślenie. Ilkay traktuje dzieci poważnie. Stawia wymagania. Uczniowie z Favoriten startują przecież z trudniejszej pozycji niż ich lepiej sytuowani rówieśnicy, którzy chodzą do szkół prywatnych. Ilkay nikomu nie może więc pobłażać.

Budując wspólnotę
To, co dzieje się w klasie 2E, to nie tylko nauka czy zabawa, ale codzienna praca nad budowaniem wspólnoty. Ilkay nie oczekuje od swoich uczniów, że zrezygnują z tego, kim są. Uczy ich jednak, jak być razem, mimo różnic – jak rozmawiać, jak słuchać i jak szanować innych. W świecie pełnym uproszczeń i gotowych etykiet, jej praca przypomina, że edukacja nie polega na ujednolicaniu, ale na odnajdowaniu sensu w różnorodności. To przecież wielka rzecz. To, co dzieje się w jednej wiedeńskiej klasie, może być obrazem wielkiej zmiany.
Na film Dzieci z Favoriten zapraszamy do wybranych kin!
Agata Szulc-Woźniak
